Όταν ο όγκος της κύριας μνήμης του υπολογιστή δεν επαρκεί
μπορεί να χρησιμοποιηθεί:
ιδεατή μνήμη (virtual memory)
σε δευτερεύουσα αποθήκευση (secondary storage)
εξωτερικό αρχείο υπό τον έλεγχο του προγράμματος
βάση δεδομένων
Τέλος, για οικονομία στο χώρο που απαιτεί ο κώδικας των προγραμμάτων
σε δευτερεύουσα αποθήκευση, χρησιμοποιούνται συχνά
μοιρασμένες βιβλιοθήκες (shared libraries)
(π.χ. .DLL, .so).