Δυναμική συντήρησης, οι νόμοι του Lehman

Οι παρακάτω αρχές έχουν διατυπωθεί για προγράμματα τύπου Ε:

Συνεχιζόμενη αλλαγή: Τα προγράμματα που χρησιμοποιούνται πρέπει να αλλάζουν, αλλιώς γίνονται όλο και λιγότερο χρήσιμα.
Αυξανόμενη πολυπλοκότητα: Καθώς ένα πρόγραμμα αλλάζει γίνεται όλο και πιο πολύπλοκο απαιτώντας όλο και περισσότερους πόρους για τη συντήρησή του.
Εξέλιξη μεγάλων συστημάτων: Η εξέλιξη μεγάλων συστημάτων είναι μια αυτοελεγχόμενη διεργασία. Παράγοντες όπως το μέγεθος, ο χρόνος ανάμεσα σε εκδόσεις και ο αριθμός των λαθών παραμένουν σταθερά ανάμεσα σε εκδόσεις.
Οργανωσιακή σταθερότητα: Κατά τη διάρκεια ζωής ενός προγράμματος η ανάπτυξή του παραμένει σταθερή και ανεξάρτητη των πόρων που αφιερώνονται σε αυτή
Διατήρηση της εξοικείωσης: Κατά τη διάρκεια ζωής ενός προγράμματος το μέγεθος των αλλαγών από τη μια έκδοση στην επόμενη παραμένει σταθερό.
Διατήρηση του ρυθμού αύξησης: Για να διατηρηθεί η ικανοποίηση των χρηστών, πρέπει τα λειτουργικά χαρακτηριστικά του προγράμματος να αυξάνονται διαρκώς.
Φθίνουσα ποιότητα: Αν δεν υπάρχει διαρκής προσπάθεια συντήρησης στο περιβάλλον της χρήσης, η ποιότητα του προγράμματος θα θεωρείται από τους χρήστες του ως φθίνουσα.
Ανατροφοδοτούμενο σύστημα: Η διεργασία προγραμματισμού συστημάτων τύπου Ε πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μια ανατροφοδοτούμενη διεργασία για να μπορέσει να βελτιωθεί.